Een zee van traan, walvisvaart als werkgelegenheid
Zo’n vierhonderd jaar jaagden Nederlanders onder gevaarlijke omstandigheden en in ijzige temperaturen op de walvis. Louwrens Hacquebord, schreef hierover samen met J.R. Bruin het boek ‘Een zee van traan’. Hij neemt u mee in het leven van de bemanningsleden. Hoe was het leven aan boord door de eeuwen heen?
Met scheepsjournalen en archeologisch onderzochte traankokerijen op Spitsbergen illustreert Hacquebord de eerste eeuwen van de Nederlandse walvisvaart. In het begin had de Noordse Compagnie (1614-1642) het alleenrechtop de jacht. Deze compagnie zorgde er voor overbevissing te voorkomen. Daarna werd de jacht vrij toegankelijk en nam het aantal schepen snel toe. In Noord-Holland, Friesland en de Waddeneilanden ontstonden dorpsgemeenschappen met een sterke walviscultuur. In de jacht op de Groenlandse walvis, legden de vissers zich geen enkele beperking op. De walvispopulatie liep daardoor sterk achteruit. In de negentiende eeuw waren er bijna geen Groenlandse walvissen meer in de wateren rond Spitsbergen. De Nederlandse walvisvaart was genoodzaakt te stoppen. Na de Tweede Wereldoorlog nam Nederland weer deel aan de jacht. Ook deze vangst liep tegen grenzen aan en in 1964 kwam er een einde aan de walvisvaart als vorm van werkgelegenheid in Nederland.
Lezing in Grote Kerk De Rijp, Grote Dam 6.
Donderdag 14 oktober, aanvang 19:30.
Tickets kosten €7,50 en zijn alleen online te bestellen via de website van Bibliotheek Kennemerwaard: https://bit.ly/Lezingwalvisvaart. Voor abonnees/leden en vrienden van de Historische Vereniging Alkmaar, het Stedelijk Museum Alkmaar, het Regionaal Archief Alkmaar, de Bibliotheek Kennemerwaard en de Stichting Vrienden van de Grote Sint Laurenskerk geldt een gereduceerd tarief (€5,00).
